Ahlatın (armudun) iyisini ayılar yer.
Değerli, güzel ve iyi şeyler çoklukla onlara lâyık olmayan kimselerin eline geçer ve onlarca kullanılırlar. Bu da gösteriyor ki, insanlar gelişen olaylara çok kez engel olamazlar.
Aba da bir diba da giyene, güzel de bir çirkin de sevene
Giyebilen, yakıştıran için ucuz ya da pahalı giysi değişmez. Sevmesini bilen için de güzel ya da çirkin değişmez. çünkü seven yürek karşısındakini güzel görür.
Önemli olan kullanılan malın niteliği değil, o malı işleyen kişinin niteliğidir. Çünkü yapmasını bilen, becerikli insanlar için yaptığı işin düzeyi, konumu başarıyı engellemez. Önemli olan, başarmasını bilmektir.
Yüzü güzel olanın huyu da güzeldir
Çoğunlukla kabul edilir ki, yüzü güzel olanın içi de güzeldir. Bu bakımdan insanın yüzü, içinin aynası olarak görülür. Eğer bir insanın yüzü hiç gülmez, asık suratlı olmaya devam ederse, o insanın katı yürekli, hoşgörüsüz, içinin de kötülükle dolu olduğuna hükmedilir. Eğer kişi güler yüzlüyse bu takdirde hoşgörülü, samimî, iyi yürekli, içten, duygulu, yumuşak huylu ve temiz olduğuna karar verilir. O hâlde denebilir ki, yüzü güzel görünen kişinin huyu da güzeldir.
Zorla güzellik olmaz
İnsanların yapıları bir değildir. Bu bakımdan beğenme, hoşlanma duyguları da farklı farklıdır. Dolayısıyla bir kişiye beğenmediği bir şeyi zorla beğendirmeye çalışmak yanlış bir yola girmek demektir.
Teşbihte (temsilde) hata olmaz
Kimi zaman yapılan benzetmeler çirkin ve kaba da olsalar söze güç katmak için yapılırlar. Dolayısıyla bunların söz arasında kullanılmasından kimse alınmamalıdır.