Kategoriler
Soru / Cevap

Televizyon hakkında önemli geliştirmeler nelerdir? Televizyonun tarihçesi

Soru:
Televizyonun tarihçesi ve gelişmeler
Cevap:

Televizyonun bulunuş serüveni

Televizyonun icadı 19. yüzyılın sonlarına ve 20. yüzyılın başlarına denk gelir. Televizyonun icadını başlatan ilk buluş faksın bulunmasıdır. Faksın bulunmasının ardından birbirini izleyen işitsel ve görsel iletişim araçları televizyonun da icadını mümkün kıldı. Bu yüzden televizyonun icadını etkileyen bütün buluşları dikkate almak gerekir.

Sponsorlu Bağlantılar

Türk Dil Kurumu sözlüğünde yer alan televizyon tanımı şu şekildedir;

Vericiden iletilen dalgaların görüntü ve ses olarak görünmesini ve duyulmasını sağlayan aygıt, televizyon alıcısı.

Televizyonun tanımından da görüleceği üzere ses ve görüntünün birlikte iletilmesini sağlayan aygıta televizyon deniliyor. Bu yüzden hem ses hemde görüntü üzerine yapılan buluşlar, televizyon buluşunun temellerini atmıştır.

Televizyonun tarihçesi

Mekanik televizyonlar

Faks, 1843’te Alexander Bain tarafından patenti alınmış olup, 1851’de Frederick Bakewell tarafından Büyük Londra Fuarında sergilenmiştir.

İngiliz elektrik mühendisi olan Willoughby Smith, 1873’te selenyumun fotoiletkenliğini keşfetti.

Görüntülerin anlık iletiminin ilk gösterimi, 1909’da Paris’te Georges Rignoux ve A. Fournier tarafından yapıldı.

1911’de Boris Rosing ve öğrencisi Vladimir Zworykin, mekanik bir mirror-drum tarayıcı kullanan bir sistem oluşturdu; bu tarayıcı,  teller üzerinden alıcıdaki “Braun tüpüne” “çok kaba görüntüler” iletmeyi başardı.

25 Mart 1925’te John Logie Baird, Londra’daki Selfridge’s Department Store’da televizyondaki silüet görüntülerinin ilk halk gösteri yapmasını sağladı. 26 Ocak 1926’da telsizle hareket halindeki bir yüz görüntüsü iletimi gösterildi ve bu tarihteki ilk televizyon gösteri olarak kabul edildi.

Amerikalı bir mucit olan Charles Francis Jenkins televizyonun icadına öncülük etti. 1913’de “Hareketli Resimler” konulu bir makale yayınladı. Jenkins, 13 Haziran 1925’te, senkronize siluet resim iletimini açıkça gösterdi. 1925 yılında Jenkins, bir Nipkow diski kullandı ve bir oyuncak yel değirmeni siluet görüntüsünü beş kilometre mesafeye aktardı.

25 Aralık 1925’te Kenjiro Takayanagi, Japonya’daki Hamamatsu Endüstriyel Yüksek Okulunda bir Nipkow disk tarayıcı ve CRT ekranı kullanan 40 hat çözünürlüklü bir televizyon sistemi sergiledi. 1927’ye gelindiğinde, Takayanagi, çözünürlüğü 100 çizgiye yükseltti. 1928 yılına gelindiğinde, insan yüzlerini yarı tonlarda ileten ilk kişi oldu.  1935 yılında Takayanagi, ilk tam elektronik televizyonu icat etmişti. Japonya’nın İkinci Dünya Savaşı’nı kaybettikten sonra bir üretim modeli oluşturma yolundaki araştırması ABD tarafından durduruldu.

Herbert E. Ives ve Frank Gray, mekanik televizyonun ilk gösterimini 7 Nisan 1927’de yaptı. Işık yansıtmalı televizyon sistemi, hem küçük hem de büyük görüntüleme ekranlarını içeriyordu. Küçük alıcının iki inç genişliğinde ve 2,5 inç yüksekliğinde bir ekrana sahip olduğu görüldü. Büyük alıcı 24 inç genişliğinde 30 inçlik bir ekrana sahipti.

1928’de WRGB (sonra W2XB) dünyanın ilk televizyon istasyonu olarak yayına başladı. Schenectady, NY’deki General Electric tesisinden yayın yapıyordu. Halk arasında “WGY Televizyonu” olarak biliniyordu.

Macar mühendis Kálmán Tihanyi, 1926’da tam elektronik tarama ve görüntüleme elemanlarından yararlanan ve tarama (veya “kamera”) tüpünde “şarj depolama” ilkesini kullanan bir televizyon sistemi tasarladı. Şarj depolaması günümüzde televizyonlar için görüntüleme aygıtlarının tasarımında temel bir ilke olmaya devam etmektedir.

Elektronik televizyonlar

25 Aralık 1926’da Kenjiro Takayanagi, Japonya’daki Hamamatsu Endüstriyel Yüksek Okulunda CRT ekran kullanan 40 hat çözünürlüklü bir TV sistemi sergiledi.  Bu tamamen elektronik bir televizyon alıcısının ilk çalışma örneği idi.

Philo Farnsworth’un görüntü disektör kamera tüpü 7 Eylül 1927’de basit bir düz çizgiyle ilk resmini San Francisco’daki laboratuvarına aktardı. Bu, yaygın olarak ilk elektronik televizyon gösterisi olarak görülüyor. 1929’da sistem, bir motor jeneratörünün ortadan kaldırılmasıyla daha da geliştirildi. O yıl Farnsworth, karısının üç buçuk santimetrelik görüntüsünü ilk canlı insan görüntüleri olarak iletmeyi başardı. Ağustos 1931 Berlin Radyo Şov’da Manfred von Ardenne, hem yayın hem de alım için bir CRT kullanan bir televizyon sisteminin kamuya açık bir gösterisini yaptı.  Philo Farnsworth, 25 Ağustos 1934’te Philadelphia Franklin Enstitüsünde canlı kameralar kullanarak tüm elektronik bir televizyon sisteminin ilk halka açık gösterisini on gün boyunca verdi.

İngiltere’de Isaac Shoenberg liderliğindeki EMI mühendislik ekibi, 1932’de BBC için tasarladıkları kameraların kalbini oluşturan “Emitron” adlı yeni bir cihaz için patent başvurusunda bulundu. 2 Kasım 1936’da, Emitron’u istihdam eden 405 çizgili bir yayın servisi, Alexandra Sarayı stüdyolarında başladı ve Viktorya tarzındaki binaların kulelerinden birinin üstüne özel olarak inşa edilmiş bir direğe gönderildi. Bitişik stüdyolarda Baird’in mekanik sistemi ile kısa süre değişiyordu, ancak daha güvenilir ve görsel açıdan üstüntü. Bu, dünyanın ilk düzenli yüksek tanımlı televizyon hizmetiydi.

Isaac Shoenberg’in gözetimindeki EMI ekibi, ikonoskopun (veya Emitron’un) bir elektronik sinyal üretme şeklini analiz etti ve gerçek verimliliğinin teorik azami seviyenin sadece % 5’i olduğuna karar verdi. Bu sorunu, 1934’te süper Emitron ve CPS Emitron olarak adlandırılan iki yeni kamera tüpü geliştirip patent alarak çözdüler. Süper Emitron orijinal Emitron ve ikonoskop tüplerinden on ila on beş kat daha duyarlıydı ve bazı durumlarda bu oran oldukça fazla idi. İlk defa, BBC tarafından harici bir yayın için kullanıldı.

Alman Heimann şirketi, 1936 Berlin Olimpiyat Oyunları için Superikonoskop üretti ve sonra Heimann 1940’tan 1955’e kadar bunu üretti ve ticarileştirdi. Sonunda Hollanda’nın Philips şirketi, görüntü ikonografisini ve multicon’u 1952’de üretti ve ticarileştirdi.

Dünyanın ilk 625 hattı televizyon standardı 1944’de Sovyetler Birliği’nde tasarlandı ve 1946’da bir ulusal standart haline geldi.  625 hattı standardındaki ilk yayın 1948’de Moskova’da gerçekleşti.  Çerçeve başına 625 satırlık kavram daha sonra Avrupa CCIR standardında uygulandı.

1936’da Kálmán Tihanyi, ilk düz panel ekran sistemi olan plazma ekranı ilkesini açıkladı.

James P Mitchell, 1978’de belki de ilk monokromatik düz panel LED televizyonun LED Ekranın CRT’nin yerini almasını hedefleyerek prototip haline getirildiğini ve gösterildiğini açıkladı.

Renkli televizyonlar

Renkli bir görüntü elde etmek için üç renkli tek renkli görüntüler kullanma temel fikri, neredeyse siyah-beyaz televizyonlar ilk kurulduğunda denendi. Televizyonda yayınlanan ilk yayın önerileri arasında, 1880’de Maurice Le Blanc’ın bir renk sistemi için yazdığı, çizgi ve çerçeve taramasının televizyon yayınlarında ilk belirttiği gibiydi. Polonya mucidi Jan Szczepanik, vericide bir selenyum fotoelektrik hücre ve alıcıda titreşen bir ayna ve hareketli bir prizmayı kontrol eden bir elektromıknatıs kullanarak, renkli bir televizyon sistemini 1897’de patentledi. Fakat onun sistemi, aktarım sonunda renk spektrumunu analiz etme olanağı bulamamıştır ve açıklandığı gibi çalışamamıştır. Bir başka mucit olan Hovannes Adamian, 1907’den itibaren bunu renkli televizyonlar için denedi. İlk renkli televizyon projesi kendisi tarafından ortaya atılmıştır.

İskoç mucit John Logie Baird, 3 Temmuz 1928’de dünyanın ilk renkli iletimini gerçekleştirdi. Baird, aynı zamanda dünyanın ilk renkli yayınını 4 Şubat 1938’de yaptı.

Mekanik olarak taranmış renkli televizyon, Haziran 1929’da Bell Laboratuvarları tarafından kırmızı, yeşil ve mavi görüntüleri bir tam renkli görüntü haline getirmek için bir dizi aynayla fotoelektrik hücrelerin, amplifikatörlerin, kızdırma tüplerinin ve renk filtrelerinin üç komple sistemi kullanılarak da gösterildi.

1939 yılında Macar mühendis Peter Carl Goldmark, Iconoscope sensörünü içeren CBS sırasında bir elektro-mekanik sistem tanıttı. CBS, televizyon kamerası içinde 120000 devir / dakika hızında dönen kırmızı, mavi ve yeşil filtrelerden oluşan bir diskti . Sistem ilk olarak 29 Ağustos 1940’da Federal İletişim Komisyonu’na (FCC) gösterildi ve 4 Eylül’de basına gösterildi.

1940 yılının başlarında Baird, “Telechrome” adlı tamamen elektronik bir sistem üzerinde çalışmaya başlamıştı.  Aynı zamanda bir 3D görüntü üretmek için tek renkli sinyaller kullanan aynı sistemi de gösterdi. 16 Ağustos 1944’te yapılan gösteri pratik bir renkli televizyon sisteminin ilk örneğiydi. 1946’daki Baird’in zamansız ölümü, Telechrome sisteminin geliştirilmesini sona erdirdi.

Renkli televizyon yayıncılığını başlatmanın en büyük teknik zorluklarından biri, mevcut siyah-beyaz standartların potansiyel olarak üç katına kadar bant genişliği korumak ve aşırı miktarda radyo spektrumu kullanmak istemesiydi. Amerika Birleşik Devletleri’nde, önemli araştırmalardan sonra, Ulusal Televizyon Sistemleri Komitesi RCA tarafından geliştirilen, renk bilgisini parlaklık bilgilerinden ayrı olarak kodlayan ve renk bilgisinin çözünürlüğünü büyük ölçüde azaltan, tümüyle elektronik olarak Uyumlu bir renk sistemini onayladı. Parlaklık görüntüsü, mevcut siyah-beyaz televizyonlarla biraz düşük çözünürlükte uyumlu kalırken, renkli televizyonlar sinyaldeki ekstra bilgiyi çözebilir ve sınırlı çözünürlüklü renkli ekran üretebilirdi.

GE’nin nispeten kompakt ve hafif Porta-Color setinin 1966’da piyasaya sürülmesi, renkli televizyonu daha esnek kullanmaya başladı. 1972’de renk setleri satışı sonunda siyah-beyaz setlerin satışlarını geride bıraktı.

Avrupa’da renkli yayın 1960’lara kadar PAL formatında standartlaştırılmadı.

1970’lerin ortalarında, siyah-beyaz yayın yapan çok az istasyon kaldı. 1980’lerde ise renkli yayına tamamen geçildi.

Dijital televiyonlar

Dijital televizyon (DTV), analog televizyon tarafından kullanılan tamamen analog ve kanal ayrılmış sinyallerinin aksine, dijital olarak işlenmiş ve çoklanmış sinyalle ses ve videonun iletilmesidir. Dijital TV aynı kanal bant genişliğinde birden fazla programı destekleyebilir.

1980’lerin ortalarında Japon tüketici elektroniği firmaları HDTV teknolojisinin geliştirilmesiyle öne geçti ve Japon bir şirket olan NHK tarafından geliştirilen MUSE analog formatı, Haziran 1990 yılına kadar, 23’den fazla farklı teknik konseptin öncüsüydü. Daha sonra Amerikan şirketi olan General Instrument, ATV standardını geliştirdi.

Dijital televizyonlara geçişi 2000’lerin sonlarında başlamıştır. Tüm dünyada 2010’lu yıllarda analog sistemden dijital sistemlere geçişin tamamlanması bekleniyor.

Akıllı TV’ler

Dijital televizyonların çıkmasıyla birlikte akıllı TV’lerin de temeli atılmış oldu.Akıllı TV’ler entegre İnternet ve Web 2.0 özelliklerine sahip bir televizyon setidir.

Geleneksel yayın medyasıyla sağlanan televizyon ve set üstü kutuların geleneksel işlevlerinin yanısıra, bu cihazlar Internet TV, çevrimiçi etkileşimli medya, en üst düzey içerik ve isteğe bağlı akış medyası ve ev ağı erişimi sağlayabilir . Bu TV’ler önceden bir işletim sistemi ile birlikte gelir.

Akıllı TV, Internet TV, IPTV veya Web TV ile karıştırılmamalıdır. İnternet televizyonu, geleneksel sistemlerin yerine (karasal, kablo ve uydu) internet üzerinden alıcı televizyon içeriğine işaret eder (buna rağmen internet kendisini bu yöntemlerle alır). İnternet Protokollü televizyon (IPTV), televizyon yayıncıları tarafından kullanılmak üzere ortaya çıkan İnternet televizyon teknolojisi standartlarından biridir. Web televizyonu (WebTV), çok çeşitli şirketler ve bireylerin Internet TV’de yayın yapmak için oluşturduğu programlar için kullanılan bir terimdir.

Bu alanda ilk patent, veri işlem sistemleri ile bağlantılı “akıllı” bir televizyon sistemi için dijital veya analog bir ağ aracılığıyla 1994’te alındı.

Ana televizyon üreticileri, 2015 yılında orta ve ileri teknoloji TV’ler için sadece akıllı TV üretimleri gerçekleştirdiğini açıkladı.

3D televizyon

Stereoskopik 3D televizyon ilk kez 10 Ağustos 1928’de John Logie Baird tarafından Londra’daki şirket binasında gösterildi. Baird, elektromekanik ve katod ışını tüp teknikleri kullanan çeşitli 3D televizyon sistemleri geliştirdi. İlk 3D TV 1935’te üretildi. 2000’li yıllarda dijital televizyonun ortaya çıkışı 3D TV’leri büyük ölçüde geliştirdi.

3B TV setleri, Blu-ray diskler gibi 3B ev medyasını izlemek için oldukça popüler olmakla birlikte, 3D programlar genel olarak halk arasında ilerleme kaydedemedi. 2010’un başlarında başlayan birçok 3D televizyon kanalı, 2010’un ortalarından itibaren kapatıldı.

Sponsorlu Bağlantılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

RenkliNOT