Sizden gelen soru:
Yılan ne ile beslenir?
Cevap:
Yılanlar Ne Yer?
Yılanlar canlı hayvan avlayarak beslenirler. Bütün böcek türleri, kuş, fare, kertenkele, kurbağa vs. canlı avlayarak yutarlar. Bazı büyük yılan türlerinin ağızları 180 dereceye kadar açıldığı için, büyük avlarını rahatça yutarlar. Amazonda ve tropikal bölgelerde yaşayan piton, anakonda vb büyük yılan türleri tavşan, yaban domuzu, geyik ve hatta insanları rahatlıkla yutabilir. Suda yaşayan yılan türleri de balık, balık yumurtası ve diğer deniz ürünlerini yiyerek beslenir. yılanlar beslenirken avını ya sokarak zehirler ve etkisiz hale getirir ya da avına sarılarak boğar ve etkisiz hale getirdikten sonra yutarak yer.
Yılanlar hangi ortamda yaşıyorsa o ortama ayak uydurur ve beslenmesini de oradaki canlılardan yapar. Suda yaşayan yılanlar su canlısı ile beslenir ve karaya pek nadir çıkarlar. Karada yaşayan yılanlarda türüne bağlı olarak farklı büyüklükteki canlıları yerler. Yılanlar, küçük böcekleri, kuşları, büyük küçük tüm hayvanları, fareleri, köstebek, sincap, tavşan, kurbağaları, yaban domuzu ve geyik gibi birçok hayvanı yiyebilirler..
Yılan Hakkında Faydalı Bilgiler
Yılanlar, genellikle üç metre öteyi göremezler. Koku almada burun deliklerini değil dillerini kullanırlar. Uzun ve çatallı dillerinin her iki ucu havadan ve yerden gelen kimyasal kokuları alır. İçeri çekildiğinde dil ucundaki kokular damaktaki jakobson organında duyu haline dönüştürülür. Engerek yılanları zehirledikleri avının izini dilleriyle takip ederler ve ölüsünü bularak yutarlar. Yılanların burun delikleri, ağız kapalıyken alt çenedeki hava borusunun üzerine geldiğinden ağızlarını açmadan solunum yaparlar. Avlarını yutarken ağız açık olduğundan burun deliklerinin hava borusuyla ilgisi kesilir. Böyle zamanlarda, vücutlarında bulunan hava torbalarındaki yedek havadan faydalanırlar. Çoğu yılanın sadece sağ akciğeri gelişmiş, diğeri adeta kaybolmuştur. Boa ve piton yılanlarında sol akciğerler küçüktür. İri avların yutulması uzun sürdüğü zaman ağız tabanında bulunan soluk borusunun girişi ağızdan dışarı çıkarılabilir. Bu özellik büyük hayvanları yemek için bir adaptasyondur, yılana ağız dolu olduğunda dahi nefes alma imkânı sağlamaktadır.
Yılanlar dış kulakları olmadığından uzun zaman sağır zannedilmiştir. Aslında çeneleriyle kulakları arasında kemik bağlantıları olduğundan, üzerinde bulundukları toprağın yansıttığı sarsıntıları kolayca işitirler. Çenesini yere koyan çıngıraklı bir yılan çok uzaktan gelen bir atın ayak seslerini bile kolayca duyabilir. Yılanların bulunabildiği arâzilerden geçen bir insan, gürültülü ayak darbeleriyle yürüdüğünde hiçbir yılana rastlamaz. Bazı yılanların göz ve burunları arasında ince zarlı iki çukur bulunur. Bunlar, sıcak kanlı hayvanların vücutlarından yayılan ısı dalgalarını (infrared) tespit ederler. Bunların sayesinde avlarını karanlıkta bile bularak takip ederler.
Yılan zehiri av etini eritmeye yarayan kuvvetli bir sindirim sıvısıdır. Zehirsiz yılanlarda bile zehirli olan kuvvetli bir sindirim sıvısı vardır. Ağızlarına parmak sokulduğunda veya dişlendiğinde tükürüklerinden dolayı yanma ve şişme yapar. Dişleri sökülen zehirli yılanlarda dişler tekrar sürer. Yılanların renkleri ve boyları çeşitlidir. Zehirli yılanların başları üçgen ve kuyrukları küt olduğu söylenirse de bunlar kesin belirtiler olamaz. Her yılanı zehirli kabul ederek onlardan sakınmak gerekir.