İnsanlar ilk okul çağlarından beri sürekli yeni şeyler öğrenmeye bilgi dağarcıklarına yenilerini eklemeye başlarlar.İnsanların her şeyleri bilmelerine imkan ve ihtimal yoktur.Fakat kendilerini ilgilendiren konularda bilgi sahibi olmaya çalışırlar.

İnsanlar meslek hayatına atılmadan önce o konu ile ilgili eğitim alırlar.Bu eğitim de genellikle üniversite hayatında verilir.Örneğin bir insan doktor olmak için tıp fakültesine gider ve burada 6 yıl okuduktan sonra mesleği öğrenir ve önce staj yapar sonra kendisi uygulamaya geçer.Hayatımız öğrenmeyle geçer ama bu öğrendiklerimiz sınırlıdır,yada direk bizi ilgilendiren konulardır.Bilmediğimiz konuları bilen insanlara sormak ve öğrenmek gerekir.Sormak bizi küçültmez aksine yüceltir.Çünkü bilmemek ayıp değildir,ama sormamak öğrenmemek ayıptır.

Kendimize güven içinde olmalıyız.Bu güven ise bilgi ve donanaımlarımızdan gelmektedir.Unutmayalım ki bilginin kaynağı merak etmektir.Merak ettiğimiz şeyleri bilen insanlara sormalıyız.

Hiç kimse anasının karnından alim olarak doğmaz. İnsanlar doğduğunda dimağları işlenmeye hazır boş bir levha gibidir. Yaşadıkça, tecrübe ettikçe, okuyup araştırdıkça yeni şeyler öğrenir, hafızalarını, beyinlerini doldurmaya başlarlar.

Dünyanın bütün bilgilerini öğrenmek ve hafızada tutmak insan beyninin güç yetirebileceği bir şey değildir. Bilmediklerimiz, bildiklerimizden her zaman katbekat daha fazladır. Önemli olan her şeyi bilmek değil, her zaman daha fazlasını bilmek için çaba sarf etmektir. Bizler ne kadar çok şey bilirsek, hayatımızı o kadar güzel idame ettirebilir, olaylara o denli geniş pencereden bakabiliriz. Öğrenmek kadar mutluluk verici bir şey olmasa gerek. Öğrendiğimiz her bilgi, kişiliğimize kişilik, değerimize değer katar. Öğrenmenin verdiği hazzı bir bebeğin davranışlarından bile sezebiliriz. Annesini yeni yeni taklit etmeye başlayan, seslerin farkına yeni yeni varan bir bebeğin annesinin çıkardığı sesleri taklit etmekle duyduğu sevinç bariz bir şekilde belli olmaktadır. Onun mutluluğu, taklit edebilmeyi öğrenmekten kaynaklanmaktadır.

Bazen çeşitli ortamlarda, hakkında bilgi sahibi olmadığımız konulardan konuşulabilir. O konu hakkında bilgimizin olmaması, utanmayı gerektirecek bir şey değildir. Mühim olan, bilgiye her an aç olmaktır. Bilgiye aç olan insanlar sürekli bir çaba içerisindedirler. Onlar okumayı, araştırmayı, denemeyi bir görev bilirler. Bu sayede her gün daha fala şey öğrenirler. ”Bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıptır.” diyen atalarımız, bilginin her türlüsüne önem vermişlerdir. İnsanın işine yaramayacak bilgi yoktur. Bu nedenle elimizden geldiğince her şeyi öğrenmeli ve sahip olduğumuz bilgileri faydalı bir şekilde kullanmaya gayret göstermeliyiz.