Yüklemler fiil veya isim soylu olabilir:

• Öğretmen sınav kağıtlarını dağıttı. (fiil yüklem)
• Kapıyı çalan postacıymış. (isim yüklem)

Fiil cümlelerinde yüklem her zaman bir fiildir:

• Okullar, kar fırtınası nedeniyle, bir hafta tatil edildi. (fiil)
• Alparslan, beyleri teker teker bir daha süzdü. -Mustafa Necati Sepetçioğlu (fiil)
• Bir kadının suya değiyor ayakları. – Orhan Veli (fiil)

İsim cümlelerinde yüklem isim soylu bir sözcüktür. İsim soylu sözcükler, ek-fiiller ile yükleme dönüştürülür:

• Tahsin gelemeyeceğini söyledi; çok yorgunmuş. (“yorgun” isim soylu)
• Dün geceki tiyatro çok güzeldi. (“güzel” isim soylu)
• Bugün çok dalgınsın. (-dır ek-fiili gizli durumda)

Türkçe yüklemi cümle sonunda olan bir dildir ancak vurgu amacıyla bazen yüklemin yeri değişebilir:

• Hastaneyi aramadın mı hâlâ?

Cümlede vurgulanmak istenen öğe yüklemin hemen önüne getirilir. Aşağıdaki cümlelerde yüklem kalın, vurgulanan öğe büyük harflerle yazılmıştır:

• Hasan dün BAYRAM KARTLARINI postaladı. (Nesne vurgulanmak istenmiş.)
• Hasan bayram kartlarını DÜN postaladı. (Zarf tümleci vurgulanmak istenmiş.)
• Dün bayram kartlarını HASAN postaladı. (Özne vurgulanmak istenmiş.)