Kaç yaşında olduğunuzu da belirtmiş olsaydınız size daha iyi yardımcı olabilirdik. Ancak anladığımız kadarıyla ergenlik döneminde olmalısınız. Bu dönemlerde kişilerin bu tür duygulara kapılması normaldir. Hormonlar gelişim gösterdiği için kişi daha çok ilgiye ihtiyaç duyabilir ve bu ilgiyi de ilk önce ailesinde görmek ister. Ancak aileniz sizin bu durumunuzun farkında olmayabilir. Bu yüzden size tavsiyemiz bu durumu özellikle anneniz ile konuşmanızdır. Hem rahatlamış olursunuz hemde ailenizin durumun farkına varmasını sağlamış olursunuz. 

14 yaşındayım, babamı küçük yaşta kaybettim ve bana annem bakıyor. Belki hormonlardan bana öyle geliyor olabilir ama annemle ne zaman bişey konuşmak istesem; “Bende kötüyüm, ne yapayım? Hayat böyle.” gibi cevaplar veriyor. Yorgunum, tükendim, artık intiharı bile düşünüyorum. Akranlarım tarafından zorbalığa uğruyorum. Ve gidip bunu anneme anlatamıyorum. Yalnızım. Ve aklımı kaçırıcam…