Etil alkol fermantasyonunda genellikle glikoz kullanılır. Glikoz, önce glikoliz tepkimeleriyle 2 molekül pirüvata kadar parçalanır. ATP sentezi glikoliz safhasında gerçekleşir. Pirüvattan CO2çıkması sonucu asetaldehit oluşur. Asetaldehit glikoliz sırasında oluşan NADH+H+ den hidrojenleri alarak etil alkolü oluşturur. Glikozdan etil alkolün oluştuğu ve enerjinin açığa çıktığı bu kimyasal tepkimeler dizisine etil alkol fermantasyonu adı verilir (Şekil 1.14). Hidrojenlerini pirüvata aktaran NAD+molekülü yükseltgenir. Yükseltgenmiş NAD molekülünün oluşumu aynı zamanda glikolizin de devamlılığını sağlar.
Etil alkol fermantasyonu sonucunda 1 molekül glikozdan 2 molekül etil alkol, 2 molekül CO2 ve 4 molekül ATP oluşurken bir miktar da ısı açığa çıkar.
Glikoliz sonucu oluşan 3 karbonlu pirüvik asit, ortama CO2 vererek 2 karbonlu Asetaldehite dönüşür. Asetaldehit glikoliz evresinde oluşan NADH2’lerin hidrojenlerini (H) tutarak etil alkole dönüşür. İndirgenen NAD glikoliz evresinde tekrar kullanılır. Bu fermantasyon sitoplazmada gerçekleşir. Glikolizin son ürünü olan piruvattan alkolün oluştuğu reaksiyonlara denir. Maya hücreleri ve bazı bakterilerin gerçekleştirdiği enerji elde etme yoludur.