Bir kimsenin malına haksız yere el koymak, onu çalmak, onu kullanmak ve emek harcamadan kendi zimmetine geçirmek olarak tarif edebiliriz. Hırsızlık bütün toplumlarda, bütün dinlerde, bütün hukuk sistemlerinde kötü bir ahlaki huy ve suç olarak kabul edilir. Kısacası toplumun düzenin sağlayan yazılı ve yazısız kurallarda hırsızlığın yeri yoktur.

Hırsızlık suçunun önlenmesi için ve bu suçla mücadele etmek, hem yazılı kuralları koyan yönetimin hemde toplumun üzerine bir vazifedir. Sadece hırsızlık suçunu işleyenleri cezalandırmak değil, aynı zamanda bu suçun önlenmesini sağlamak gerekir.

Hırsızlık suçu genellikle çaresizliklten dolayı yada kısa yoldan para kazanmak düşüncesinden dolayı işlenir. Bu yüzden her iki düşünce üzerine çözümler üretilmelidir. Hırsızlık suçunun önlenmesi konusunda eğitim kurumlarında ve sosyal alanlşarda bilinçlendirme çalışmaları yapılmalıdır. Bu ve benzeri suçların önelenmesi için en önemli unsur ise eğitimdir.

Eğitimli toplumlarda ve refah seviyesi yüksek toplumlarda hırsızlık suçu yok denecek kadar azdır. Hem ilmi açıdan hemde ahlaki açıdan iyi bir nesil yetiştirmek, hırsızlık suçunu en aza indirmek açısında çok önemlidir. Dini kurumlarda da ahlaki açıdan bu eksik kapatılmalıdır.

Hırsızlık yapanların çoğu kötü bir aile ortamından gelen bireylerdir. Bu yüzden aile yapısının düzeltilmesi de hayati bir önem taşır. Düzgün bir aile yapısı ve mutlu çocukların yetiştirilmesi bu gibi suçların azalmasında büyük katkılar yapmaktadır.